‚- Piesy idziemy zwiedzać Kotor!
- Co to Kotor? Można tam biegać, można polować?
‚- Jak co to? Najbardziej znane, średniowieczne miasto w Czarnogórze, wpisane na listę UNESCO. Można tam podziwiać widoki na góry, fortyfikacje, morze.
- Brzmi nudnie i bez sensu, głupie wakacje
‚- No to zobczymy…
Po pierwsze tam nic, ale to nic nie jest nudne. Zacznijmy od pogody: czerwiec pełne słońce, cieplutko i przyjemnie, 30 sekund później:
Ulicami płynie rzeka, schodami kaskady wodne, wodospady pojawiają się tam gdzie przed momentem ich nie było, auta stojące na parkingu zaczynają dryfować na wodzie!!! Mija 10 min. jest słońce, dużo pary i widoki na zatokę zmieniły się nie do poznania. Ale po kolei.
Kotor to miejsce gdzie w którąkolwiek ze stron byśmy nie popatrzyli tam są niesamowite zabytki, budowle i widoki. Czy przyjazny psom- raczej bez szału, nikt z psami tu nie chodzi, a mieszkańcy mam wrażenie traktują je użytkowo, coś jak na naszej, polskiej wsi, ale koniec końców psy cały Kotor zwiedziły i jak zwykle budziły zachwyt i uśmiech u turystów.
W centrum średniowiecznego miasta, otoczonego potężnymi murami pełno jest knajpek, wąskich uliczek i sklepików, można się łatwo zgubić bo brak tam nazw ulic. My najpierw mieliśmy problem ze zjedzeniem, bo primo byliśmy potraktowani oschłym spostrzeżeniem pod tytułem „pchlarzy nie przyjmujemy”, secundo po przeszło 30 min. czekania na zmówienie dowiedzieliśmy się (z naszej inicjatywy oczywiście) że nie dostaniemy naszego zamówienia bo nie ma i tyle.
Widniejącej na zdjęciu restauracji dla psiarzy nie polecamy, ale za to warto ją pominąć, bo Kotor ma tysiąc razy bardziej przyjemne miejsce.
Gdzie kocyk, gdzie podusia, gdzie mięsko ja się pytam? Jestem taka biedna, kto mnie przytuli 🙁
Pomijając powyższe stare miasto ma naprawdę wiele do zaoferowania:
Miasto jest piękne, ale najbardziej wyjątkowe są mury obronne (kilka kilometrów wijących się murów). Wejście na nie ponoć kosztuje 3 euro, my nic nie płaciliśmy- jedna sprawa to tzw. przed sezonem, druga to ulewa, wszystko ma swoje plusy i minusy i tak 15 euro w kieszeni, i luz na schodach, i widok na piękny wodospad 🙂
No to wchodzimy! Po drodze mijamy stary kościół, baszty.
Muszę przyznać, że dzień był fajny, nawet jak na to że człowieki go zorganizowały, choć początek nie był udany. Wyobraźcie sobie, że cały czas byłem na smyczy a jednak było nieźle. Odkryliśmy świetne połączenie natury, dzikich gór, trochę zwierzyny w postaci baranów i kotów z murami ciągnącymi się kilometrami. Mury mają trochę schodów, jakieś kilka tysięcy ale kto by liczył. Łapy da się rozprostować, a do tego każdy z mojego stada poszedł troszkę inaczej i w różnych miejscach mogłem powęszyć i ich poszukać. A co najlepsze, mogłem wszystkich z góry obserwować. Spacer uważam za udany.
à propos widoków po ulewie: woda zabarwiła się od spływającej z gór ziemi i po mału brązowy kolor zalewał całą, turkusową zatokę
A teraz absoluty hit. Zbliżając się do szczytu umocnień, z murów po jednej stronie jest piękny widok na Zatokę Kotorską i „południowy” fiord, ale jak popatrzeć w stronę gór, to można zobaczyć pozostałości wioski skupionej wokół małej kapliczki. Wszystko niestety mocno niszczeje, ale mimo upływu lat i barku konserwacji widać tam jeszcze pozostałości świetlności, a gdy już bardzo się zmęczymy i chceilibyśmy coś zjeść i wypić 200 m dalej jest najlepiej położony bar. Widoki, smaki i relaks warte wszystkiego. Można tam za nieduże pieniądze zjeść różne rodzaje świeżego, domowego sera, mięsa i napić się rakii.
Czemu nie wolno biegać za kotami, przecież te wredne małe psy trzeba pogonić, a mi kazali grzecznie leżeć. Wiec jak już skapnęli się, że cierpię przepotwornie zaostałam udobruchana kawałkiem, no może kilkoma sera. Zawsze to jakaś rekompensata, poza tym te koty tu, to jakieś takie wypasione i psów się nie boją, phhhy Hero by im pokazał 🙂
Ale nagroda będzie? Chcę mięsko ! Patrz jak ładnie pozuję!
Mięsko, słyszałem mięsko? to ja też mogę usiąść